De oorsprong van Lotto gaat terug tot de 16e eeuw in Genua. Het is altijd een gewoonte geweest om te wedden op de resultaten van gebeurtenissen en lottospelen in Italië. Mensen zouden wedden op de resultaten van vijf van de ambtenaren van een bepaalde stad, willekeurig gekozen uit 120 edelen. Dit aantal werd uiteindelijk teruggebracht tot 90. De loterij werd meer gestructureerd met het gebruik van cijfers in plaats van namen.
Dit formaat van 90 cijfers werd al snel populair in het hele land. In die tijd vielen jurisdicties onder verschillende gebieden, waaronder het hertogdom van Milaan en het koninkrijk Napels. De meest bekende van deze lokale lottradities is de Napolitaanse Smorfia.
De Italië Loterij werd voor het eerst opgenomen in de officiële begroting van de staat op 27 september 1863 en door Koninklijk Edict in januari 1864 werd het uitgebreid met vijf extra stadstrekkingen. Toen het Rome-wiel in 1871 werd toegevoegd, werden elke zaterdag trekkingen gehouden en het Bari-wiel werd in 1874 toegevoegd. Het Cagliari-wiel en het Genua-wiel werden in 1939 onderdeel van het spel, waarmee de 10 stadswielen werden voltooid die nog steeds in gebruik zijn.
Moderne tijd
Op 12 maart 1997 kwam daar nog een wekelijkse trekking bij. Een jaar later werden nog enkele belangrijkere veranderingen doorgevoerd. Het Nationale Wiel, dat zijn loting heeft in Rome, vond voor het eerst plaats op 4 mei 2005. Een maand later nam het zijn huidige drie-trekkingen-per-week aan. De laatste trekking op woensdag vond plaats op 15 juni 2005. De trekkingen zijn verplaatst naar dinsdag, donderdag en de laatste ronde op zaterdag vanaf dinsdag 21 juni 2005.
Is Italië Lotto Loterij legaal?
Er was een lang debat over de vraag of wedden legaal was, maar in 1734 introduceerde Venetië een loterij spel dat volledig werd gereguleerd en goedgekeurd door de overheid. Aanvankelijk werden er maar twee of drie keer per jaar trekkingen gehouden, maar in 1807 werd dit om de twee weken. Sindsdien is de Italiaanse Lotto-loterij legaal.
Loterijen
